Âriflerden biri, çamurlu kaygan bir yolda, eteklerini toplayarak,dikkatli
adımlarla yürüyordu. Fakat bütün çabasına rağmen düştü. Her
tarafı
çamur olduğu için, artık serbestçe yürümeye başladı. Bir
taraftan
ağlıyor ve: “İşte, günaha düşmeden önce günahlardan sakınan
adamın
hali budur. Bir defa, iki defa... Günaha düşt...ü...kten......
sonra,
artık aldırış etmeden onun ortasında yürümeye başlar!” diyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder