Kalıplar, ezber, önyargı… aşk bunlardan uzaktır! Kalıp tanımaz, ezberi yoktur, önyargıya kapalı, hayrete açıktır…! Yazıyordu derginin birinde, hemen yazdım bir kenara olur ya günün birin de bir yerde lazım olur diye.
Bu gün bu paragrafı okuyunca ne iyi etmişimde yazmışım dedim… İnsan okuyunca AŞK nedir? Sorusuna cevap verme şıklarına bir yenisi daha ekleniyor.
Ama bu başka, ne kadarda doğru sözleri doğru yerde kullanmış yazan değil mi?
En azından yazabilmiş… oysa orta da o kadar çok aşkı harcayanlar var ki, görünce insan hayrete düşüyor!
O kadar hızlı tüketiyoruz ki hayatı, DEĞERLERİMİZ değmez oluyor… ‘’amaaan birisi giderse, yenisi gelir diyoruz, sonra yürümüyor ilişki
gelen gideni aratırmış ‘’ diyoruz…!
Kumdan kalelerimiz var ya, yıkılırsa yenisini yaparız diyoruz…Elimizdekilerin değerini bilmiyoruz, gittikçe yozlaşıyoruz görmüyoruz, oyuncağımız kırılınca yaramaz çocuklar gibi ortada kalıyoruz!
Evet hepimiz ortadayız, en iyimiz birkaç metre çember dışında o kadar…!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder